My little words

Widzę Cię na naszej przystani, samego.  Chciałabym podejść, ale boję się tego. Boję się spojrzeć Ci w oczy i zobaczyć, W jaki sposób po latach na mnie patrzysz. Obawiam się uśmiechu, płaczu i złości,  Bo nie wiem, co dziś na Twej twarzy zagości. Czy przyjmiesz mnie z otwartymi ramionami,  A ja będę oblewać Twe ramię łzami?  Czy odpędzisz mnie bolesnym ruchem ręki, A moje serce rozpadnie się na strzępki?  Teraz dopiero zaczynam to rozumieć,  Że ja nie potrzebowałam się wyszumieć.  Ale już za późno, widzę jak odchodzisz I choć mnie widziałeś, wzrokiem wciąż gdzieś błądzisz... Na­miętność źle zno­si rozczarowania. Cóż może być bar­dziej upo­karzające­go od od­kry­cia, iż obiekt naszej miłości nie jest jej wart?  - Jeanette Winterson

Patrzę w Twe oczy i nie widzę w nich nic. Nawet cienia szansy że moglibyśmy razem żyć, Że moglibyśmy świat wspólnie odmieniać, Ale ty chyba chcesz z kimś innym to wszystko zmieniać. Zastanawiam się tylko, czy odwracam wzrok od Ciebie,  Dlatego, że nie jesteśmy pisani sobie na niebie, A może dlatego, że w Twoich oczach zatopiona, Zakochałabym się po uszy, zupełnie tego nieświadoma.                                         Słowa spadające jedno po drugim na papier można by nazwać kroplami duszy.  -Wiktor Hugo

W ten wieczór również w niebo patrzę, a świat wydaje się być  inny niż kiedyś. Trochę bardziej szary, leniwy  i pusty, A może po prostu trochę bardziej smutny. Nie widać w parku żadnego małżeństwa, co doprowadza mnie do szaleństwa. Gdzie się schowała ta miłość prawdziwa, która nigdy nie powinna się przed nami skrywać ? Gdzie się podziały radosnych dzieci oczy, które codziennie czekały, aż coś nowego ich zaskoczy? Gdzie się podziała wiara w ten cudowny świat, którą kiedyś naukowcy dzielili się od tak ? Wszystko się zmieniło, więc stawiam wam pytanie: Skoro tak jest dziś, to co za kilka lat się z nami stanie? Każdy ma taki świat, jaki widzą jego oczy. - José Saramago

Widzę, że wszystko znika między nami i choć mam przeczucie, że za chwilę zostaniemy całkiem sami, to ja nadal potrzebuję Ciebie, bo bez Ciebie każdy promyk znika na niebie, muzyka grać przestaje, a ja czuję się bezradna, dokładnie tak jak wtedy, kiedy mnie poznałeś. Mała, cicha i bezbronna. Pisałeś: nie taką chciałem spotkać, ale miłość nie wybiera, miłość granic nie zna . Piękne słowa, w które nadal wierzę, choć wiem ,że słowa te  są zwykłym, głupim wspomnieniem, napisanym przez Ciebie na papierze.

A kiedy światło za oknem znika, wspomnienia znów budzą się do życia. Powraca radość, smutek i łzy, a wśród łez wracasz też Ty. Na chwilę to fakt, lecz to wys tarczy,  by znów do góry nogami obrócił się mój świat. Wystarczy bym pomyliła: Dzień z nocą, Światłość z ciemnością i Ciebie z rzeczywistością. Najważniejsze we wspomnieniach jest to, żeby mieć się gdzie zatrzymać i tam je wspominać. -Terry Pratchett- Blask fantastyczny

Czasami patrzę w gwiazdy i widzę w nich Ciebie. I choć wiem, że to tylko złudzenie, mam nadzieję, że dobrze Ci w niebie, że patrzysz na mnie z góry i że zdążysz z pomocą, gdy będę potrzebować kogoś późną nocą, że pamiętasz wszytko co się tutaj działo, zanim To Cię spotkało. Że kochasz mnie taką samą miłością, i że pamiętasz, jak walczyłam o wszystko z nieziemską zawziętością. Los jest niesprawiedliwy i obydwie o tym wiemy, bo mamy pewność, że już nigdy się do siebie nie odezwiemy. Nie zjemy lodów i nie pójdziemy na zakupy, a ja nie spróbuje Twojej nowej zupy. I choć chciałabym być już z Tobą, wiem, że muszę jeszcze pozwlekać, aż i moje dziecko będzie na tę samą chwilę czekać. Od tego wiersza wszystko się zaczęło i od tego wiersza także pragnę zacząć moją przygodę tutaj.